- inmundus
- immundus ( inm- ), a, um, adj. [inmundus], unclean, impure, dirty, filthy, foul (syn.: spurcus, obscenus, impurus).I.Lit. (class.): humus erat immunda, lutulenta vino, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:* II.
homo,
Plaut. Most. 1, 2, 24; id. Cist. 1, 1, 115; Lucr. 4, 1160; Hor. S. 1, 6, 124:canis,
id. Ep. 1, 2, 26:Harpyiae contactu immundo omnia foedant,
Verg. A. 3, 228:sues,
id. G. 1, 400:popinae,
Hor. S. 2, 4, 62:ager,
run wild, overgrown, Pall. 2, 10:pauperies domūs,
Hor. Ep. 2, 2, 199.— Absol.: im-mundae, ārum, f., unclean women, Cic. Att. 9, 10, 2.— Comp.:superne deciduo immundiore lapsu aliquo polluta,
Plin. 14, 19, 23, § 119:nilo mundius hoc, niloque immundior ille,
Cat. 97, 3; Sen. Q. N. 9, 4, 2.— Sup.:liquet illos immundissimos fuisse,
Sen. Ep. 86, 11; Plin. Ep. 10, 98, 1.—Trop.:aut immunda crepent ignominiosaque dicta,
Hor. A. P. 247.— Adv.: immundē, impurely, uncleanly: foedare templa, Jul. Obseq. Prod. 115.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.